Srpska pravoslavna crkva /SPC/ 19.decembra po novom a 6. po starom kalendaru, proslavlja Svetog Nikolaja Arhiepiskopa Mirlikijskog  Čudotvorca – Nikoljdan, u pomen na dan kada je ovaj svetac okončao ovozemaljski život 343. godine Nove ere. U crkvenom kalendaru praznik je obeležen crvenim slovom i “nepokretan” je, tj uvek pada istog datuma. U svim hramovima SPC na teritoriji opštine Kučevo služi se Sveta Liturgija a mnogi vernici koji Svetog Nikolu slave kao Krsnu slavu, u crkvu donose slavski kolač i koljivo da bi prezviteri izveli svečani obred rezanja slavskog kolača i osvećenja  slavskog žita.Nikoljdan je jedna od najčešćih slava kod Srba. Kaže se do pola Srba slavi Svetog Nikolu a druga polovina odlazi na slavu! Sveti Nikola slavi se u vrijeme Božićnog posta, pa vernici pripremaju isključivo ribu i drugu posnu hranu.

Sveti Nikola rođen je u Patari u porodici bogatih roditelja, čiji je imetak nakon njihove smrti razdelio sirotinji.Vrlo mlad je postao sveštenik, a zatim i episkop svog rodnog grada. Bio je potpuno posvećen svešteničkom životu i milosrđu i neumorno je radio na širenju i utvrđivanju Hristove vere.Mnogo je putovao i najveći broj njegovih čuda, koje je činio za ovozemaljskog života, vezana su za putovanja, naročito za spašavanje moreplovaca iz oluja i magle.Sahranjen je u sabornoj crkvi u Miru, a kada su Turci u 11. veku osvojili taj grad, Hrišćani su mošti Svetog Nikole 1096. godine prebacili u Bari, gdje se nalaze i danas. Nikoljdan je, uz Jovandan i Đurđevdan, najčešća slava kod Srba.Ovom prazniku posebno se raduju deca, koja uoči Svetog Nikole ostave čizmicu u koju se potajno ostavljaju pokloni. Običaj potajnog ostavljanja poklona vezan je za život Svetog Nikole, jer on dobročinstva i milosrđa nikada nije činio javno.